Peru!

Alweer meer dan 2 weken geleden schreef ik mijn laatste reisverslag! De tijd vliegt voorbij en alhoewel ik het schrijven heel erg leuk vind, moet ik zeggen dat ik het reizen nog veel leuker vind en dus wat minder de tijd ervoor heb kunnen nemen. Na mijn laatste bericht heb ik samen met het Duitse meisje de nachtbus gepakt richting Lago Agrio aan de rand van de jungle in Ecuador. Na een hobbelige en koude nacht zagen we daar onze Italiaanse vriend weer terug. Ter plekke heeft hij 54 dollar per persoon kunnen afdingen van de prijs van onze jungle trip. Zelf ben ik echt mega slecht in afdingen en zien mensen toch wel aan mijn hoofd dat ik iets graag wil doen of hebben, dus ik was super blij dat we onze geoefende afding-Italiaan mee hadden. Na nog eens 2 uur in een lokale bus en 2 uur in een jungle boot, kwamen we aan bij onze lodge midden in de jungle van Cuyabeno. Super gaaf! Het enige wat je om je heen hoorde was het geluid van beesten, soms regen, de wind en het water. In 3 dagen hebben we een vrij natte wandeltocht gemaakt dwars door de jungle, een nachtelijke boottocht waar we baby Kaaimannen hebben gezien, een duik genomen in het meer vlakbij onze lodge en een spannende nachtelijke wandeling gemaakt waarbij we een tarantula hebben gezien! Omdat we maar tot 22.00 uur licht hadden in de lodge en de bar ook om dit tijdstip dicht ging, moesten we beide avonden door het donker de weg vinden naar ons kamertje en ook in het donker alles 3 keer checken of we geen dikke kakkerlakken of tarantula's in ons bed hadden liggen. Onze   man in het gezelschap was helaas ook geen held met beesten, dus dit was nog een heel avontuur. We hadden geluk, want op 1 hele dikke vliegende kakkerlak na, was ons huisje schoon. In tegenstelling tot de kamer van onze buren, die 's nachts wakker werden van een kakkerlak in hun bed.                                                                                                                                                                                       Na het jungle avontuur weer terug naar het vertrouwde hostel in Quito en de dag erna was het tijd om afscheid te nemen van het Duitse meisje omdat ik naar Lima zou vliegen die avond. 2.5 uurtjes later kwam ik aan bij een uitgestorven hostel in Lima, maar wel met mijn 2 studiegenootjes Wiep en Tessel erin. Super leuk om even bekende hoofden te zien! Van Lima heb ik (nog) niet heel veel gezien want Wiep en Tessel waren er al een paar dagen en we gingen de volgende dag al richting de volgende bestemming; Paracas. Aan het eind van mijn reis kom ik terug in Lima om vanaf daar naar Amsterdam terug te vliegen, dus nog zeker een mogelijkheid om wat meer van de hoofdstad van Peru te zien.                                                                                                                                                                         Na 3 hele kilometers te hebben overbrugt in 1.5 uur in het chaotische verkeer van Lima waren we net op tijd om de laatste bus van de dag te halen richting Paracas. Een heel klein plaatsje aan het strand waar we meteen een tour hebben geboekt naar Islas de las Ballestas (Poor man's Galapagos) en het Nationaal park Paracas. Beide waren heel erg mooi. De eilanden zaten vol met vogels, pinguins en zeeleeuwen en ondanks dat we niet van de boot afkonden, hadden we wel een heel mooi uitzicht. Het nationaal park was echt nog 10 keer zo mooi. Midden in de woestijn (wat  ik nog nooit had gezien) lagen de mooiste meren, heuvels en stranden. Hopelijk kan de wifi van dit hostel het aan om wat van de mooie foto's te uploaden. In Paracas zelf zijn Wiep en ik nog beland op een lokaal verjaardagsfeestje, waar maar 5 mensen aanwezig waren. Toen wij dus binnen kwamen samen met wat anderen van het hostel werd ons meteen bier aangeboden en werden er engelse hitjes opgezet. Na een tijdje werd het toch wat ongemakkelijk en werden we er weer uit gezet.                                                                                                                                                                                                                         Volgende stop was Huacachina! Een van mijn favoriete stops (okee eigenlijk zijn ze bijna allemaal favoriet..) want het was net een grote speeltuin. Het hostel was erg leuk, maar naar ons gevoel iets teveel Nederlanders. Dezelfde dag dat we aankwamen zijn we met een zandbuggy de zandduinen ingegaan, om na een achtbaanachtige rit te stoppen bovenaan een zandduin. Hier kon je met een soort van snowboard de duinen afgaan. Ik blijf het zeggen, maar ook dit was weer super gaaf!  Helemaal in de middle of nowhere stonden we met ons bordje om vervolgens mega hoge zandduin af te racen, staand of liggend. Het was niet helemaal zonder gevaren kwamen we later achter, want een jongen van onze groep had het bord tegen zijn hoofd gekregen en een snee in zijn voorhoofd. Gelukkig zagen we dat pas achteraf! 's Ochtends om 5 uur zijn we nog de zandduinen opgeklommen om de zonsopgang te kijken en daarna recht naar beneden de duinen af te rennen. Lekker wakker worden.                                                                                                                                                                                                                                                   Via Nasca, waar we in een klein gammel vliegtuigje de Nasca lijnen hebben gezien (alle 3 nogal misselijk van al het schommelen van het vliegtuig), zijn we naar Arequipa gegaan. Hier kwamen we er helaas achter dat we niet zoals we dachten super slim geld hadden bespaard door de nachtbus te nemen. We hadden namelijk het hostel een nacht te vroeg gereserveerd en moesten dus gewoon voor de extra nacht betalen. Dit betekende wel dat we die ochtend al konden genieten van het heerlijke ontbijt daar (een dikke pannenkoek met banaan en chocola). Vanuit Arequipa hebben we met mountainbikes van de Chachani vulkaan gefietst. Ieder had zo zijn eigen specialiteit. Tessel was goed in het mulle zand, waar Wiep en ik allebei onderuit zijn gegaan, Wiep was goed in de stenen hobbelwegen, waar je handen van kapot gingen door al het remmen en krampachtig het stuur vasthouden, en ik kon het hardst naar beneden op het asfalt. Wat ook heel populair is om te doen vanuit Arequipa is de Colca Canyon. Aangezien we hoorden dat de 3daagse trek voor oude mensen was, deden wij de snellere 2daagse trek. De eerste dag was alleen maar dalen van 3300 meter naar ongeveer 2000 meter in de volle zon. Mega zwaar! Wel ontzettend mooie uitzichten en uiteindelijk kwamen we aan in een oase midden in de Canyon waar we ons zweet konden afspoelen in het zwembad daar . De volgende dag moesten we om 4.30 op, om in de schaduw de klim van ongeveer 1500 meter omhoog te maken vanuit de Canyon. Tessel heeft haar knie geblesseerd op de eerste dag, dus die ging op een ezel omhoog (super eng op die hobbel beesten vlak naast de afgrond), en wiep en ik hebben het in een nette 2 uur en 10 minuten omhoog gelopen. Boven waren we helemaal kapot en kregen we een lekker ontbijtje met ei. Die avond leek het ons een goed idee om met een paar mensen van onze Colca groep wat te gaan drinken in het Wild Rover hostel. Wat een gekkenhuis daar! Super leuk om een drankje te drinken, maar slapen zou je daar nooit kunnen voor 2 uur 's nachts.                                                                                                                                                                                                               Aangezien we de eerste dag van de Colca Canyon op moesten om 2.30 (!!), de tweede dag om 4.30 en de avond erna uit waren geweest tot diep in de nacht waren we onze laatste dag in Arequipa erg moe. Het enige wat we hebben gedaan was een hele berg fruit kopen, dat op eten en vervolgens Mexicaans eten in een leuk restaurantje met wat mensen van het hostel. Die avond gingen we in de nachtbus naar Puno, een van de lelijkste steden van Peru. Maarrr dit is wel de opstap voor de eilanden van het Titicaca meer. Dit meer ligt op zo'n 4000 meter hoogte en heeft een aantal bewoonde eilanden. Wij hebben een nachtje doorgebracht bij een familie op een van de eilanden (Amantani), hebben gedanst in traditionele kleding (wat echt hilarisch was) en hele mooie uitzichten en zonsondergang gezien.                                                                                                                                                                    Peru is echt een ontzettend mooi land met super veel diversiteit. We rollen van het ene in het andere mooie plaatsje en na wat nachten met heel weinig slaap zijn we nu gearriveerd in Cusco waar we even wat dagen rustig aan gaan doen om bij te komen. De planning is dat ik over 3 dagen de Salkantay trek ga doen richting Macchu Picchu. Weer een nieuwe uitdaging! Ik heb ondertussen het reizigersvirus goed te pakken en wil echt nog lang niet naar huis! Er zijn nog zoveel mooie dingen te zien hier. Gelukkig heb ik nog wel een paar weekjes over!! Alles gaat goed en ik vermaak me nog wel even hier :).