(Letterlijke) hoogte- en dieptepuntjes.
13 oktober 2015 - Guayaquil, Ecuador
Zo, weer even tijd om wat te schrijven. Zo druk als het deze ochtend was in de praktijk, zo rustig was het vanmiddag. Dr. Peralta is op vakantie dus dit was mijn eerste middag dat ik niet naar hem ging maar naar Sonrisa Naranja. De ochtend zat vol met een gevarieerd spreekuur; onder andere een man met rugklachten waarbij ik even kon laten zien wat ik heb geleerd bij dr. Peralta, een sterk ondervoed kindje, een 9 dagen jonge baby en een vrouw met galstenen en ontstoken galblaas. In de middag dus weer vol goede zin naar de praktijk gewandeld, maar na 1.5 uur in de wachtkamer te hebben gezeten zonder een patiënt te hebben gezien, voelde ik me aardig nutteloos. Dus maar weer terug naar mijn appartementje aan de overkant. Mijn plan was om na een uurtje weer terug te gaan, maar vanuit mijn raam was te zien dat de wachtkamer nog steeds leeg was/is. Echt even een besluiteloos momentje: wat verwachten ze nu van mij? Vinden ze het raar als ik nu niet meer terug kom, ondanks dat de wachtkamer leeg is? Denken ze nu dat ik liever de hele middag op mijn kamertje 'niks' zit te doen? Ik vermaak me prima een middagje in mijn appartementje. Netflix (werkt hier gewoon), een Skype gesprek met janou in Curaçao met een lachwekkend slechte verbinding en Els haar boeken voorraad laten de uren zo voorbij gaan, maar ik zou natuurlijk ook graag mijn gezicht laten zien in de praktijk. Het idee om weer in de wachtkamer te zitten zonder iets toe te voegen, houdt me alleen tegen. Morgen weer een dag!
Afgelopen week bij dr. Peralta was er een patiënte die ontzettende last had van haar rug. Ze vertelde dat ze in Nederland bij de dokter was geweest maar daar voelde ze zich een nummertje en niet goed geholpen. Nu was ze hier op vakantie bij familie en had ze gehoord dat ze hier moest zijn voor orthopedische klachten. Het bleek dat ze al 19 jaar in Nederland woonde en ik kon dus gewoon even Nederlands praten met een patiënt! De dokter vond het geweldig om te horen en vroeg uiteindelijk 'Linda, hablaste mucho! Eres tú??' wat betekent: 'Linda, je praatte zoveel! Ben jij dit?'. Ja in Ecuador praat ik een heel stuk minder dan in Nederland. Ik probeer het wel, maar het zal niet het natuurlijke spontane gesprek worden als ik in Nederland zou voeren.
Naast deze struggles was er ook sprake van een hoogtepunt op voetbal gebied voor Ecuador. Ze hebben namelijk in de kwalificatie wedstrijd voor het WK voetbal in Rusland 2-0 van Argentinië gewonnen. Een grote prestatie voor Ecuador tegen voetbal land Argentinië. Ik zat tijdens de wedstrijd in de taxi en overal, zelfs bij de kleinste winkeltjes en tv'tjes, zaten mensen met hun meegebrachte stoelen voetbal te kijken. Heerlijk die voetbal sfeer! Heb me wel verontschuldigd tegenover Luis dat ik hem tijdens de voetbal had gebeld om me op te halen. Hij zei dat hij dat niet erg vond omdat het precies tijdens de rust was ;)
Een ander (letterlijk) hoogtepuntje van mijn reis was afgelopen weekend op de Chimborazo vulkaan. De top van deze vulkaan is het punt op aarde dat het verste van het middelpunt van de aarde afstaat, ook wel het dichtste bij de zon is. Ik had samen met een chinees meisje en een Duitse jongen een tour met gids geboekt vanuit Riobamba waar ik het weekend verbleef. 7.30 werden we opgehaald en reed de gids ons naar zo'n 5000 meter hoogte. Hier konden we kiezen of we een hike van 2 uur wilden doen naar een punt waar je de vulkaan goed zou kunnen zien en een meer. Uiteraard wilden we dat. Zo gek wat die hoogte met je lichaam doet! In Nederland had de hike misschien 20 minuten geduurd maar op deze hoogte lopen en dan ook nog klimmen, kost enorm veel energie en wilskracht. De Chimborazo hield zich helaas verscholen achter wolken, maar het meer was bijzonder om te zien. Na de hike was het tijd om te doen waar we voor gekomen waren: de Chimborazo afsjezen met de mountainbike. Het Chinese meisje voelde zich niet vertrouwd genoeg met fietsen dus ging met de gids in de auto. De Duitse jongen en ik gingen het avontuur wel aan. Zo heerlijk om midden in de prachtige natuur van 5000 naar 2800 meter af te dalen. Een tochtje van 40 km met steeds veranderend landschap, vicuña's (soort alpaca's) die voor je fiets langs springen, best nog pittige klimmetjes en leuk gezelschap. Ook de chimborazo liet zich tijdens het fietsen af en toe heel even zien. Halverwege was er nog de optie om een rots op te klimmen voor een mooi uitzicht. De chinees en de Duitser sloegen het af maar ik ben met de gids omhoog geklommen. Het uitzicht was zeker de moeite waard!!
Het was een heerlijk gevoel om even helemaal stuk te gaan door de hoogte, het klimmen en het fietsen. 18.00 uur werden we weer afgezet bij het hostel en om 20.30 lag ik in bed. Riobamba zelf was een leuk stadje met een paar mooie kerken en een koe monument, maar verder was er niet veel te beleven. Je kon er nog een trein tour doen maar onze gids van de Chimborazo zei dat dit, sinds de oude locomotieven zijn vervangen door nieuwe treinen, niet meer de echte sfeer heeft als vroeger en dat je een groot deel weer ziet die je ook met de fiets tour had gezien. Ik koos dus voor redelijk op tijd weer naar Guayaquil gaan om rustig boodschappen te kunnen doen. Wel weer lekker afgekoeld dit weekend.
Donderdag is open huis bij Sonrisa Naranja en dan zijn er allerlei praatjes over vaccinaties, veelvoorkomende ziektes en drugs. Het belooft een drukke en leuke dag te worden. De vrijdag en zaterdag zijn campagne dagen en iedereen die de open dag heeft bezocht, krijgt dan een gratis consult. Ik was eigenlijk van plan naar Baños te gaan dit weekend, maar ik kijk even of ik tijdens de campagne dagen echt iets kan doen of alleen maar in de weg loop. Anders verplaats ik dat weekend misschien. Aan de andere kant ben ik voor het weekend erna uitgenodigd om mee te gaan naar het platteland waar alle fruit en groente verbouwd worden wat me ook heel gaaf lijkt. We kijken het even aan! Een dag van te voren is tijd genoeg om te beslissen, heb ik ondertussen hier wel geleerd!
Afgelopen week bij dr. Peralta was er een patiënte die ontzettende last had van haar rug. Ze vertelde dat ze in Nederland bij de dokter was geweest maar daar voelde ze zich een nummertje en niet goed geholpen. Nu was ze hier op vakantie bij familie en had ze gehoord dat ze hier moest zijn voor orthopedische klachten. Het bleek dat ze al 19 jaar in Nederland woonde en ik kon dus gewoon even Nederlands praten met een patiënt! De dokter vond het geweldig om te horen en vroeg uiteindelijk 'Linda, hablaste mucho! Eres tú??' wat betekent: 'Linda, je praatte zoveel! Ben jij dit?'. Ja in Ecuador praat ik een heel stuk minder dan in Nederland. Ik probeer het wel, maar het zal niet het natuurlijke spontane gesprek worden als ik in Nederland zou voeren.
Naast deze struggles was er ook sprake van een hoogtepunt op voetbal gebied voor Ecuador. Ze hebben namelijk in de kwalificatie wedstrijd voor het WK voetbal in Rusland 2-0 van Argentinië gewonnen. Een grote prestatie voor Ecuador tegen voetbal land Argentinië. Ik zat tijdens de wedstrijd in de taxi en overal, zelfs bij de kleinste winkeltjes en tv'tjes, zaten mensen met hun meegebrachte stoelen voetbal te kijken. Heerlijk die voetbal sfeer! Heb me wel verontschuldigd tegenover Luis dat ik hem tijdens de voetbal had gebeld om me op te halen. Hij zei dat hij dat niet erg vond omdat het precies tijdens de rust was ;)
Een ander (letterlijk) hoogtepuntje van mijn reis was afgelopen weekend op de Chimborazo vulkaan. De top van deze vulkaan is het punt op aarde dat het verste van het middelpunt van de aarde afstaat, ook wel het dichtste bij de zon is. Ik had samen met een chinees meisje en een Duitse jongen een tour met gids geboekt vanuit Riobamba waar ik het weekend verbleef. 7.30 werden we opgehaald en reed de gids ons naar zo'n 5000 meter hoogte. Hier konden we kiezen of we een hike van 2 uur wilden doen naar een punt waar je de vulkaan goed zou kunnen zien en een meer. Uiteraard wilden we dat. Zo gek wat die hoogte met je lichaam doet! In Nederland had de hike misschien 20 minuten geduurd maar op deze hoogte lopen en dan ook nog klimmen, kost enorm veel energie en wilskracht. De Chimborazo hield zich helaas verscholen achter wolken, maar het meer was bijzonder om te zien. Na de hike was het tijd om te doen waar we voor gekomen waren: de Chimborazo afsjezen met de mountainbike. Het Chinese meisje voelde zich niet vertrouwd genoeg met fietsen dus ging met de gids in de auto. De Duitse jongen en ik gingen het avontuur wel aan. Zo heerlijk om midden in de prachtige natuur van 5000 naar 2800 meter af te dalen. Een tochtje van 40 km met steeds veranderend landschap, vicuña's (soort alpaca's) die voor je fiets langs springen, best nog pittige klimmetjes en leuk gezelschap. Ook de chimborazo liet zich tijdens het fietsen af en toe heel even zien. Halverwege was er nog de optie om een rots op te klimmen voor een mooi uitzicht. De chinees en de Duitser sloegen het af maar ik ben met de gids omhoog geklommen. Het uitzicht was zeker de moeite waard!!
Het was een heerlijk gevoel om even helemaal stuk te gaan door de hoogte, het klimmen en het fietsen. 18.00 uur werden we weer afgezet bij het hostel en om 20.30 lag ik in bed. Riobamba zelf was een leuk stadje met een paar mooie kerken en een koe monument, maar verder was er niet veel te beleven. Je kon er nog een trein tour doen maar onze gids van de Chimborazo zei dat dit, sinds de oude locomotieven zijn vervangen door nieuwe treinen, niet meer de echte sfeer heeft als vroeger en dat je een groot deel weer ziet die je ook met de fiets tour had gezien. Ik koos dus voor redelijk op tijd weer naar Guayaquil gaan om rustig boodschappen te kunnen doen. Wel weer lekker afgekoeld dit weekend.
Donderdag is open huis bij Sonrisa Naranja en dan zijn er allerlei praatjes over vaccinaties, veelvoorkomende ziektes en drugs. Het belooft een drukke en leuke dag te worden. De vrijdag en zaterdag zijn campagne dagen en iedereen die de open dag heeft bezocht, krijgt dan een gratis consult. Ik was eigenlijk van plan naar Baños te gaan dit weekend, maar ik kijk even of ik tijdens de campagne dagen echt iets kan doen of alleen maar in de weg loop. Anders verplaats ik dat weekend misschien. Aan de andere kant ben ik voor het weekend erna uitgenodigd om mee te gaan naar het platteland waar alle fruit en groente verbouwd worden wat me ook heel gaaf lijkt. We kijken het even aan! Een dag van te voren is tijd genoeg om te beslissen, heb ik ondertussen hier wel geleerd!
